Burası, Gülsüm annenin bahçesindeki tandırlığın önü. Yanındaki de Gülsüm'ün annesi Zeynep ebemiz. Zeynep ebemin kucağında tavuğu var. Bu yaramaz tavuk bahçe duvarını aşıp, kızı Gülsüm'ün bahçesine giriyor. Tabi ana kız da bu yaramaz tavuk yüzünden, bazen tartıştıkları da oluyordu. Gülsüm annenin önünde kalaylı bir bakır sinisi durmakta üzerindekiler ise bahçedeki çeşmede yıkadıkları marul kanatlarıdır. O gün günlerden Çarşamba da olabilir. Çünkü Kaman'ın halk pazarı Çarşamba günleri kurulur.
Fotoğraf karesine baktıkça hafızamızda kalanlar tazeleniyor ve insanın içini acıtıyor. Sizi bilmiyorum ama, benim gözlerim doluyor, burnumun direği sızlıyor. Belli bir yaştan sonra insan daha çok duygusallaşıyor, merhamet duyguları alevleniyor. Eskiden seyrettiğim filmlerden hiç etkilenmezken, şimdi en küçük acıklı bir sahneden bile etkileniyorum.
Fotoğraf karesinde gördüklerinizden, hiç bir şey kalmadı. Gülsüm anne ve annesi Zeynep Gönç Rahmet-i Rahman'a kavuştular. Tandırlık da 1986 yılında Belediye tarafından istimlak edildi. Şimdi yerinde açık pazar yeri var.
Bu fotoğraf karesi üzerine yazılacak daha neler var neler!.. Ama fazla başınızı ağrıtmayayım diye kısa kesiyorum. Çünkü biraz da hepimiz okuma özürlüyüz, parağraflar uzadıkça, insanı bir korku sarıyor.
2 Yorumlar
Mekanları cennet olsun, bazen sırf latife amaçlı bir birlerine çatarlardı😂 ebem tebessüm eder gülerdi😂
YanıtlaSilRahmetlik annem biraz geçimsizdi, tok sözlüydü. Onun bu durumu da Zeynep ebemi üzerdi. Ama onlar birbirlerinin kolayını buldukları için kırgınlıkları uzun sürmezdi.
SilZeynep ebemin anlattığına göre, Zeynep ebem tarafı Kırım ve Balkan savaşından sonra Romanya'nın Köstence'den Anadolu'ya göçmen olarak gelmişler. Zamanın hükümeti, onları önce Meşeköy'e daha sonra da Yelek köyüne iskan etmiş.
Dolayısıyla Zeynep ebemin hamur işleri dört dörtlüktü. Yani mutfağı çok lezzetliydi.
Ziyaretin ve yorumun için çok teşekkür ederim.