İbrahim ve Annesi

Merhabalar.

Fotoğraf karesinde yer alan annemiz Gülsüm ve küçük kardeşimiz İbrahim Rahmet-i Rahman'a kavuşmuşlardır. Elbette herkes ölecek, kimse bu dünyada baki değildir. Ancak, bazı ölümler vardır ki, gerçekten çok acıdır. Ben hem annemiz Gülsüm'ün, hem de küçük kardeşimiz İbrahim'in acılarını hala yüreğimde hissederim. Evet ölenle ölünmüyor ama acıları da bir türlü küllenmiyor. Her hatırlamada yaralar ve acılar yeniden körüklenmiş ocak ateşi gibi közleniyor. 

Gülsüm annemizin giydiği tayyör de babamız Aziz tarafından Almanya'dan getirilmişti. Annemiz Gülsüm bu fotoğraf karesinde biraz daha çökmüş olarak görünüyor. Fotoğrafın çekildiği mekan yine istimlak edilerek elimizden alınan o güzel evimizin bahçesidir. Arkadaki ağaç gölgesi çeşmenin başındaki kışlık elma ağacının gölgesidir. Daha arka tarafta görülen yer ise Sultan ebemizin evi ve Zeynep ebemizin bahçe duvarıdır.  Rahmetlik İbrahim, annemiz Gülsüm'ün kucağında pek istekli görünmüyor. Biraz zorlama olmuş galiba. Artık geçmiş gün nedeni neydi bilemem. Bunu ancak fotoğraf karesini çeken hatırlayabilir. Bu fotoğraf karesini de büyük bir ihtimalle Hasan ağabeyim çekmiş olabilir. 

İşte, artık bu fotoğraf karelerine bakarak acılarımızı mı, yoksa o güzel günlerimizi mi hatırlayacağız bilemiyorum? Bir taraftan o güzelim eski günleri anarak zaman tünelinde gezinmenin geçici bir mutluluğunu yaşıyor olsak da her ikisini de zamansız kaybetmenin acıları daha baskın geliyor. Bir annemiz Gülsüm'e bakıyorum, bir küçük kardeşimiz İbrahim'e bakıyorum, içim kaynayıp geliyor ve göz yaşlarımı tutamıyorum. Cenab-ı Hakk, her ikisine de rahmetiyle ve cennetiyle muamele eylesin. 

Selam ve dualarımla birlikte bir başka fotoğraf karesinde buluşmak üzere, Allah'a emanet olun ve hoşçakalın.